Цитаты белорусских писателей о родном языке

Обновлено: 22.12.2024

ВЫСКАЗЫВАНИЕ — высказанное мнение, суждение (Высказывания белорусских писателей о языке).

Выбирайте ваши пять:

Не пакідайце ж мовы нашей беларускай, каб не умёрлі (Ф. Багушэвіч)

Бяссмертнае слова, ты роднае слова! Ты крыўды, няпраўды змагло (Я. Купала).

Жывое ў вяках беларускае слова — Народа душа і народа хвала. Цябе абзывалі “мужыцкаю мовай”, А нам жа ты — матчынай мовай была ( А .Бачыла)

. Магутнае слова, ты, роднае слова! Са мной ты на яве і ў сне (Я. Купала).

Як ты дорага мне, мая родная мова! Мілагучнае, звонкае, спеўнае слова! (Н. Гілевіч).

На беларускай зямлі раней чым дзе ўварвалася ў свет праменнае і мудрае друкаванае слова (М. Гамолка).

«Калі ласка!» — нашей роднай мовы Шчырыя і ветлівые словы (П. Броўка)
Слова — радасць, слова — чары (Я. Колас)
(из
Слова – радасць, слова чары ,
Вобраз – вечна юных вёсен ,
Ёсць ты ўсюды: і ў сонцы, і ў хмары,
Ты глядзіш праз неба просінь.

Лашчыш слых мой, слова-ззянне ,
Атуляеш сэрца ласкай,
Ноч і вечар, дзень, світанне
Абняло ты, слова-краска)

— Як гоман крынічны, як звон ручаёвы, Як плёскат бязмежных блакітных азёр, Тваё [Беларусь] зазвінела свабоднае слова, Хвалой узляцеўшы да сонца і зор (П. Броўка).

— Імя кранае, свеціць, як бурштын, І, ўдзячны пералівістаму слову, Зямное, крэўнае знаходжу ў тым, Што вызначае корань і аснову (А. Пысін).

Багата, родная ты мова, Цябе стварыў і ўзнёс народ. А вобразы якія ў словах, А параўнанняў што за ўзлёт. (П. Броўка) Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе. Хто забыў сваю мову — усё згубіў. (Ул. Караткевіч) Мова… Родная мова У марах, у песнях, у снах. Мае ў ёй кожнае слова Свой колер, і смак, і пах. Зліваюцца гукі ў словы І ў рэчышчы роднай мовы, Як рэкі ў мора, цякуць. ( А. Грачанікаў)Мова, Пявучая родная мова, Ты — уладарка нявызнаных скарбаў. Столькі значэнняў, гучанняў і фарбаў Мае ў сабе тваё кожнае слова… (А. Зарыцкі)

Следующая цитата

Не саромся, беларус, гаманіць па-свойму — на роднай мове бацькоў і дзядоў сваіх. Шануй сваю мову, шануй свае песні, свае казкі, звычаі і ўсё роднае — гэта спадчына дзядоў і вялікі нацыянальны скарб. Толькі тады цябе ўсе будуць шанаваць як чалавека, калі сам сябе будзеш шанаваць — калі не адкінеш свайго нацыянальнага ўласнага багацця. А першы скарб нацыянальны — гэта родная мова. (З.Бядуля)

Хто не шануе родную мову, той не шануе сябе самога, ні свой род, ні сваіх дзядоў-бацькоў, якія той жа мовай гаварылі. (В.Ластоўскі)

Хто саромеецца роднай мовы, варты таго, каб і яго добрыя людзі саромеліся. (В.Ластоўскі)

Яно добра, а нават і трэба знаць суседскую мову, але найперш трэба знаць сваю. (Ф.Багушэвіч)

Родная мова, быццам цэмент, звязвае людзей. Яна дае ім найлепшы спосаб разумець адзін аднаго, адной думкай жыць, адной долі шукаць. (Цётка)

Роднае слова — гэта першая крыніца, праз якую мы пазнаём жыццё і акаляючы нас свет. (Я.Колас)

Трэба любіць, ведаць і шанаваць мову свайго народа і ўмець дасканала валодаць ёю. (Я.Колас)

Ігнараваць мову — гэта значыць ігнараваць народ, нацыю. (П.Пестрак)

Любіце і шануйце, як святыню, роднае слова, з якім вас літасцівы Бог на свет пусціў. (Ф.Скарына)

Хто адрокся мовы бацькоў сваіх, хто ўдзеў чужую апратку — той адышоў ад народу далёка-далёка. Ён чужы ў роднай вёсцы, у сваёй сям’і. І на яго браты глядзяць як на чужынца. (Цётка)

Кожны народ мае хаця б адзін геніяльны творы, і гэты твор – мова. (А.Разанаў)

Незвычайнае хараство і зладжанасць чуецца нам у гучанні роднага слова. (А.Крывіцкі)

Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў. (У.Караткевіч)

Беларусь-католік, ці беларусь-праваслаўны павінны то помніць, што ў іх адна Бацькаўшчына – Беларусь, адна мова родная – беларуская, адны звычаі і абычаі, адвеку перадаваныя з пакалення ў пакаленне. (Я.Купала)

Там, дзе не шануюць роднай мовы, мялеюць рэкі, нішчацца дубровы, народ той мёртвы, а той край нямы. (Г.Бураўкін)

Што ў цябе ёсць, акрамя мовы, з якой складаюцца твае думкі і словы? (В.Марціновіч)

Следующая цитата

Хто саромеецца роднай мовы, варты таго, каб і яго добрыя людзі саромеліся. (В.Ластоўскі)

Яно добра, а нават і трэба знаць суседскую мову, але найперш трэба знаць сваю. (Ф.Багушэвіч)

Роднае слова — гэта першая крыніца, праз якую мы пазнаём жыццё і акаляючы нас свет. (Я.Колас)

Трэба любіць, ведаць і шанаваць мову свайго народа і ўмець дасканала валодаць ёю. (Я.Колас)

Ігнара ваць мову — гэта значыць ігнараваць народ, нацыю. (П.Пестрак)

Любіце і шануйце, як святыню, роднае слова, з якім вас літасцівы Бог на свет пусціў. (Ф.Скарына)

Кожны народ мае хаця б адзін геніяльны творы, і гэты твор – мова. (А.Разанаў)

Незвычайнае хараство і зладжанасць чуецца нам у гучанні роднага слова. (А.Крывіцкі)

Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў. (У.Караткевіч)

Там, дзе не шануюць роднай мовы, мялеюць рэкі, нішчацца дубровы, народ той мёртвы, а той край нямы. (Г.Бураўкін)

Што ў цябе ёсць, акрамя мовы, з якой складаюцца твае думкі і словы? (В.Марціновіч)

Следующая цитата

Не саромся, беларус, гаманіць па-свойму - на роднай мове бацькоў і дзядоў сваіх. Шануй сваю мову, шануй свае песні, свае казкі, звычаі і ўсё роднае - гэта спадчына дзядоў і вялікі нацыянальны скарб. Толькі тады цябе ўсе будуць шанаваць як чалавека, калі сам сябе будзеш шанаваць - калі не адкінеш свайго нацыянальнага ўласнага багацця. А першы скарб нацыянальны - гэта родная мова. (З. Бядуля)

Яно добра, а нават і трэба знаць суседскую мову, але найперш трэба знаць сваю.

Я закаханы ў матчыну мову, а ёю пахнуць хлеб і малако. (С. Грахоўскі)

Роднае слова - гэта першая крыніца, праз якую мы пазнаём жыццё і акаляючы нас свет.

Якія цудоўныя назвы і словы,

Якая цудоўная родная мова!

І ўсё мілагучна для слыху майго:

І звонкае "дзе", і густое "чаго". (П. Панчанка)

Трэба любіць, ведаць і шанаваць мову свайго народа і ўмець дасканала валодаць ёю.

Багата, родная ты мова,

Цябе стварыў і ўзнёс народ.

А вобразы якія ў словах,

А параўнанняў што за ўзлёт! (П. Броўка)

Родная мова, цудоўная мова!

Ты нашых думак уток і аснова! (У. Дубоўка)

Ігнараваць мову - гэта значыць ігнараваць народ, нацыю. (П. Пестрак)

Мова родная, мова дзядоў!

Іншай мовы мы ў сэрцы не чуем.

Мілагучнасцю любых нам слоў,

Быццам музыкай, душы чаруем. (Л. Геніюш)

Дала мне маці гэту мову,

Каб не нямым пайшоў у свет,

Дала мне маці гэту мову,

Як спадчыну і запавет. (А. Пысін)

Ад абразы, ад позірку злога,

Шлях заблытаўшы для наслання,

Неруш ранішні - матчына слова

Мне, як бору, цябе засланяць? (Р. Барадулін)

Пароль неўміручасці - родная мова. (П. Макаль)

Дык шануй, Беларус, сваю мову -

Гэты скарб нам на вечныя годы. (І. Грамовіч)

Любіце і шануйце, як святыню, роднае слова, з якім вас літасцівы Бог на свет пусціў. (Ф. Скарына)

Кажуць, мова мая аджывае

Век свой ціхі: ёй знікнуць пара.

Для мяне ж яна вечна жывая.

Як раса, як сляза, як зара. (П. Панчанка)

Хто адрокся мовы бацькоў сваіх, хто ўдзеў чужую апратку - той адышоў ад народу далёка-далёка. Ён чужы ў роднай вёсцы, у сваёй сям'і. І на яго браты глядзяць як на чужынца. (Цётка)

Не цурайцесь роднай песні

Ў шчасці і ў жалобе. (Я. Купала)

Ці плачу я, ці пяю,

Ці размаўляю з матуляю -

Песню сваю, мову сваю

Я да грудзей прытульваю. (П. Панчанка)

Незвычайнае хараство і зладжанасць чуецца нам у гучанні роднага слова. (А. Крывіцкі)

Хоць яго з поля, як зелле, высмоктвалі,

Не забывалася ў долі нясытае, -

Не забывалася ў долі нясытнае, -

Намі навечна ў насевак усыпана

Роднае слова. (М. Лужанін)

Хто забыў сваіх продкаў - сябе губляе, хто забыў сваю мову - усё згубіў. (У. Караткевіч)

Читайте также: