Цитаты неабходныя для разумения трагедыі міхала

Обновлено: 25.11.2024

Для арганізацыі прыёму абітурыентаў у каледжы ствараецца прыёмная камісія, якую ўзначальвае кіраўніком-Маслак В. Ю. прыёмная камісія ажыццяўляе працу ў адпаведнасці з актамі заканадаўства, у тым ліку палажэннем, якое зацвярджаецца Міністэрствам адукацыі.

У прыёмную камісію УА «Смілавіцкі дзяржаўны аграрны каледж» абітурыенты падаюць наступныя дакументы:

Заяву на імя дырэктара каледжа
Арыгінал дакумента аб адукацыі і дадатку да яго.
Медыцынская даведка па форме, устаноўленай міністэрствам аховы здароўя РБ.
Дакументы, якія пацвярджаюць права абітурыента на льготы пры залічэнні на навучанне
6 фатаграфій памерам 3 х 4
Даведка аб месцы жыхарства і аб складзе сям'і
Дагавор аб мэтавай падрыхтоўцы спецыяліста (для абітурыентаў, якія ўдзельнічаюць у конкурсе для атрымання сярэдняй спецыяльнай адукацыі на ўмовах мэтавай падрыхтоўкі спецыяліста)
Выпіска (копія) з працоўнай кніжкі, і (або) копія грамадзянска-прававога дагавора, і (або) копія пасведчання аб дзяржаўнай рэгістрацыі індывідуальнага прадпрымальніка (для абітурыентаў, якія паступаюць для атрымання адукацыі на завочнай форме атрымання адукацыі)
Заключэнне ўрачэбна-кансультацыйнай або медыка-рэабілітацыйнай экспертнай камісіі аб адсутнасці супрацьпаказанняў для навучання па абранай спецыяльнасці (для асоб з парушэннем зроку, слыху, функцый апорна-рухальнага апарата, дзяцей - інвалідаў ва ўзросце да 18 гадоў, інвалідаў 1,2,3 групы);
Заключэнне дзяржаўнага цэнтра карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі або даведка аб асваенні зместу адукацыйнай праграмы спецыяльнай адукацыі на ўзроўні агульнай сярэдняй адукацыі (для асоб з парушэннямі зроку, слыху, функцый апорна - рухальнага апарата);

Дакументы, неабходныя для паступлення на завочную форму атрымання адукацыі:

Заяву на імя дырэктара каледжа
Арыгінал дакумента аб адукацыі і дадатку да яго.
Медыцынская даведка па форме, устаноўленай міністэрствам аховы здароўя РБ.
6 фатаграфій памерам 3 х 4
Даведка аб месцы жыхарства і аб складзе сям'і
Выпіска (копія) з працоўнай кніжкі, і (або) копія грамадзянска-прававога дагавора, і (або) копія пасведчання аб дзяржаўнай рэгістрацыі індывідуальнага прадпрымальніка;
Заключэнне ўрачэбна-кансультацыйнай або медыка-рэабілітацыйнай экспертнай камісіі аб адсутнасці супрацьпаказанняў для навучання па абранай спецыяльнасці (для асоб з парушэннем зроку, слыху, функцый апорна-рухальнага апарата, дзяцей - інвалідаў ва ўзросце да 18 гадоў, інвалідаў 1,2,3 групы);
Копія пашпарта;
Копія пасведчання аб нараджэнні дзіцяці (калі быў перапынены працоўны стаж);
Копія пасведчання аб шлюбе (калі мянялі прозвішча);
4 канверты з маркамі (па Рэспубліцы Беларусь)

Замежныя грамадзяне і асобы без грамадзянства (іх прадстаўнікі) падаюць у прыёмную камісію ССНУ наступныя дакументы:

заяву аб прыёме на навучанне з указаннем спецыяльнасці;
пасведчанне (дакумент) аб адукацыі з указаннем вывучаных прадметаў і атрыманых па іх на іспытах адзнак (балаў);
медыцынскае заключэнне, выдадзенае тэрытарыяльнай арганізацыяй аховы здароўя Рэспублікі Беларусь, пасля праходжання абавязковага медыцынскага абследавання па кірунку ССНУ;
копію пасведчання аб нараджэнні, завераную ва ўстаноўленым парадку;
6 фатаграфій памерам 3Х4 см;
Пасведчанне аб заканчэнні падрыхтоўчага аддзялення (курсаў).

Да пералічаных дакументаў, выкананых на замежнай мове, адначасова прыкладаецца іх пераклад на беларускую або рускую мову, засведчыць натарыяльна.
Пашпарт або які замяняе яго дакумент прад'яўляецца абітурыентам асабіста.

Следующая цитата

Требует ли Коран убивать неверных?

Причины очевидны. Коран не учит веротерпимости. К ней призывают самые ранние, мекканские стихи, которые по правилам отменяются поздними. Но это хорошая иллюстрация: пока мусульмане в меньшинстве, они требуют уважать чужие религии. Превратившись в большинство, они начинают требовать шариата.

По мусульманским меркам это ересь. Ислам объявляет Коран понятной, цельной и законченной книгой, которая — это важно — не сотворена (Коран создали не люди и даже не Аллах, он был всегда).

Можно посмотреть на реальную историю ислама — это столетия войн и геноцида. Махмуд Газневи и Тамерлан уничтожили миллионы индуистов. Индийский буддизм в результате войн с мусульманами практически исчез с лица земли. Иудаизм и христианство на покорённых мусульманами землях (Ближний Восток, Северная Африка, европейская часть Турции) постигла точно такая же судьба. Зороастризм перестал существовать — его сейчас исповедуют в паре иранских провинций.

Мусульмане вообще никогда не переставали воевать — либо с неверными, либо между собой.

Мухаммед был военным вождём. Он осаждал города, вырезал мужчин, насиловал женщин, угонял в рабство детей и грабил. Несколько раз он отказывался принять капитуляцию крепостей и убивал пленных. Он звал своих последователей в бой, обещая богатую добычу и множество рабов. Оставшимся дома он угрожал Адом.

Некоторые исламские богословы ведут себя откровеннее. Суннитский богослов Юсуф аль-Кардави, например, оправдывает терроризм, объясняя, что в современной войне не существует мирного населения:

Юсуф аль-Кардави, один из самых уважаемых исламских богословов современности, открыто проповедует Джихад:

В другом месте аль-Кардави пишет:

Часто цитируемый Исламский Словарь определяет Джихад как

Ислам — не мирная религия. Если судить ислам по стандартам западной цивилизации (рабство, империализм, нетерпимость, мизогиния, подавление сексуальности, агрессивная война), результат получается просто чудовищный. Ислам никогда не отдаёт назад своих завоеваний (религиозных, культурных, языковых). Ислам никогда не просит прощения. Мусульмане убеждены в истинности и непогрешимости своей веры, а критику и попытки анализа встречают в штыки.

Именно поэтому вышеприведённые стихи Корана так опасны. Это божественные установления. Мусульмане-террористы понимают их буквально. Радикалы знают, что ислам без Джихада неполон, и умеренным им нечего возразить. Да, рассказы о мире и любви могут убедить людей со стороны. Но что делать, если священная книга каждые десять стихов требует убить, поработить или обратить неверного? Поэтому мусульманское общество и симпатизирует террористам.

Ибн Хальдун, один из самых уважаемых в исламском мире философов, понимал, что

Многие мусульмане просто не читали Коран. Ислам они представляют по чужим описаниям. Мусульмане на Западе обычно уверены, что их религия — это что-то вроде христианства: тоже проповедь мира, любви и братства. Неудивительно — мусульман с детства учат, что ислам превосходит другую веру во всём. Такие люди обычно очень удивляются, узнав, что христианство противоречит Корану и всей истории ислама.

Обезумевшие от политкорректности либералы пытаются убедить мир в том, что ислам ничем не отличается от других религий. Они упорно не хотят признавать неудобную правду: ислам другой, и он гораздо более опасен.

На свете слишком много мусульман, понимающих коранические инструкции буквально… и ещё больше тех, кому плевать на зверства, совершаемые во имя их веры.

Все отрывки приведены по переводу Э. Кулиева.

Этот стих прямо объявляет войну доблестью. Речь опять не об обороне — из Хадиса, предания о словах и делах Мухаммеда, известно, что в этот момент он убеждал своих последователей грабить торговые караваны.

В отличие от христианских мучеников, претерпевающих за веру, мусульмане получают вечную жизнь, пав в бою за Аллаха. Именно этими стихами чаще всего оправдывают шахидов.

Сомнительная самооборона, да?

Все неверующие обречены на Ад. Обречённых не следует жалеть.

Наказание за нечестие — полное уничтожение. Перед терактами 11 сентября Усама бен Ладен предложил американцам принять ислам.

Неверные должны умереть в бою. Раненых можно отдавать за выкуп. Аллах испытывает веру мусульман, веля им убивать ради него. Те, кто убивает — проходят испытание.

Следующая цитата

Мэты: засяродзіць увагу на паказе народнага свята ўпаэме як неабходнага складальніка ў стварэнні панарамнай карціны народнага жыцця, мастацкай энцыклапедыі беларусаў; выпрацоўваць навыкі калектыўнай працы, аналітычнай дзейнасці, крытычнага мыслення; стварыць умовы для ўзбагачэння культурнага кругагляду, цікавасці да народных традыцый.

Мы ўсім сваёй гасціннасцю вядомы,

Надзейныя сябры і дружбакі.

I госць, і падарожны ў нас

А злым і травы колюцца ў бакі.

Гатовы ўсё аддаць —

Аргмомант
Паведамленне тэмы, мэты, плана работы
Уступнае слова настаўніка “Но́вая зямля́” — лірыка-эпічная паэма, напісаная Якубам Коласам у 1911 — 1923 гадах. За «Новай зямлёй» замацавалася назва «энцыклапедыя жыцця беларускага сялянства канца XIX — пачатку XX стагоддзяў». Прапаную сёння раздзяліцца на 3 групы і прааналізаваць, якія святы апісаны ў паэме, як яны святкаваліся.

1-ая група- Падгляд пчол. Свята Спас.

Як выглядала хата

На гэты дзень і сама хата

Была прыбрана зухавата:

Падрыхтоўка да свята

Пайшлі ў гумно на спачыванне —

Аддаць мінуту для дрымоты

Якія госці прыехалі на свята?

Алесь і Костусь гэтым часам

Гасцей пад дубам вартавалі

Калі ўсе госці пазбіралісь,

Антось з Кандратам пажагналісь,

Ўзялі і ночвы, і куродым.

Што было на стале

I стол тым часам накрываюць,

Старую песню зачынае:

Ды так жа грае спрытна, здольна,

Што ногі скачуць мімавольна.

Ой, пара нам, госці, ой, пара дахаты!»

4.Выступленне вучняў

У паэме мы знайшлі 24 назвы страў, якія падаваліся на стол з рознай нагоды. Класіфікацыя іх паводле асноўных кампанентаў і тлумачэнне паходжання некаторых назваў. І так, усе стравы мы падзялілі на:

Мясныя стравы .Здаўна найбольш распаўсюджаным у беларусаў было свіное мяса. З мяса ў вёсках рыхтавалі каўбасы, кумпякі, грудзінку, скваркі, шынку, сала, мачанку або верашчаку . Гэтыя ж стравы мы і бачым на стале ў герояў паэмы: Тым часам маці даставала / Чыгунчык з печы, лыжку брала / І верашчаку налівала…

Мы даведаліся пра паходжанне назвы верашчака. Больш за 250 гадоў таму кухар караля Рэчы Паспалітай Верашчака прапанаваў новы спосаб падачы на стол каўбасы. Яе рэзалі на невялікія кавалкі, палівалі соусам і елі лыжкай. Новая страва стала вядомай пад назвай верашчака ў гонар яе вынаходніка. Беларусы часцей ядуць яе з блінамі – мачаюць і таму называюць мачанкай: Там і цяпер, як і заўсёды, / Макалі ўсе з адной пасуды / І елі дружна, не драмалі…

Апісваючы багацце і раскошу святочнага стала, аўтар называе такія стравы, як шынка,кумпяк, грудзінка,каўбаса: А на стале тым – рай ды годзе, / Што рэдка трапіцца ў народзе, / Ляжала шынка, як кадушка…. Дарэчы, слова шынка запазычана з нямецкай мовы , а вось слова кумпяк узята з літоўскай( kumpis). Якуб Колас у паэме ўжывае два варыянты напісання слова каўбаса і кілбаса: Каўбас прыемнейшыя скруткі… ; …Кілбасы-скруткі, як падковы…

Хочацца адзначыць, што Я.Коласу ўдалося трапна, вобразна ўвесці апісанне мясных страў у радкі паэмы, паказаць разнастайнасць і багацце беларускага стала.

2. Мучныя стравы

У паэме ўпамінаюцца наступныя стравы з мукі: аладкі, каравай, пірагі, бліны з макам, праснакі, куцця: …А потым блінчыкі на маку, / А там ламанцы-праснакі…Ламанцы..тут,ну, як калодкі… . Нас зацікавіла назва праснак і мы даведаліся, што так называлі тоўсты блін з прэснага цеста.У паэме ўпамінаюцца аладкі, якія выпякаліся з кіслага цеста. З жытнёвымі блінамі часта ўжывалі таўчонае льняное семя каноплі.

Пазней нашы продкі навучыліся гатаваць з зерня розныя кашы.Той ці іншы род кашы быў арыентаваны на сезон года і народны абрадавы каляндар. Ячную кашу, якая гатавалася з ячмяню, падавалі на Каляды і называлі куццёй, бо ставілі яе на куце пад іконамі.У паэме яна так і называецца:…Вячэру скончылі куццёю

3. Малочныя стравы

У паўсядзённым харчаванні і на святочным стале нашы продкі, безумоўна, ужывалі малако і малочныя прадукты, як у натуральным выглядзе, так і ў якасці састаўных кампанентаў. Гэта яскрава паказана ў паэме, дзе аўтар называе тварог,запраўлены смятанай, як прысмакам, які падаецца напрыканцы абеду: …То маці есці пакідала / Ды йшла ў каморку па другое, / Яшчэ больш смачнае, ядкое, / І тарабаніла сюды . З малака яшчэ выраблялі масла, сыр і падавалі на стол. Менавіта гэтыя стравы мы і сустракаем у паэме: Ляжыць гарамі ў іх падножжы / Закуска, гэта міласць божа: / Тут сыр, як першы снег, бялюткі…

4. Напіткі

Немалаважнае значэнне ў харчаванні беларусаў мелі напіткі. Адным з найбольш распаўсюджаных напіткаў , вядомых ва ўсіх славянскіх народаў, быў квас.рэцэптура яго прыгатавання адрознівалася значнай разнастайнасцю не толькі ў межах Беларусі, але і ў адной і той жа мясцовасці.для квасу выкарыстоўвалі і хлебныя сухары,клёцкі або каржы, якія выпякалі з падпаленай мукі, і квас набываў спецыфічны прысмак. Нярэдка састаўнымі кампанентамі былі бярозавік, мёд, яблыкі ў пэўных прапорцыях. Часам у квас дабаўлялі ячменнны солад, мёд, вашчыну.

Арыгінальны, незвычайны рэцэпт прыгатавння квасу падаецца ў паэме. Чаго тут толькі не было: …Ён колер меў чырванаваты: Тут быў таран, мянёк пузаты, / Шчупак, лінок, акунь, карась, / Кялбок і ялец, плотка,язь, / Яшчэ засушаныя з лета. / Але не ўсё яшчэ і гэта: / Аздоблен квас быў і грыбамі, / Выключна ўсё баравічкамі; / Цыбуля, перчык, ліст бабковы – / Не ўясісь, каб я здаровы !

Акрамя квасу на стале прысутнічаюць яшчэ і такія напіткі, як кісель, кампот і мядовая сыта : За прасначкамі йшлі кампоты, / Кісель з мядоваю сытою…; Хочацца спыніцца на рэцэпце прыгатавання мядовай сыты. Сыта – гэта старажытнае пітво, якое рабілася з мёду і 2-3 часткі вады, туды дабаўлялі мак. Сыта ўжывалася разам з блінамі або кашамі.

Такім чынам, мы бачым, што нашы продкі ўмелі і смачна згатаваць, і адмыслова падаць пэўную страву, і з апетытам паесці. Яда была сытная, простая, але яна не толькі папаўняла сілы перад цяжкай працай, але і прыносіла ўсім задавальненне. А яшчэ яда была незвычайна здаровай, бо амаль усе кампаненты, якія ў яе ўваходзілі дабываў або вырошчваў сам селянін.

Фізкультхвілінка

2-ая група- свята “Каляды”

Нoвы цыкл бeлapycкix нapoдныxcвят iaбpaдaў pacпaчынaюць Кaляды. Святa пaчынaeццa 6 cтyдзeня ўpaчыcтaй вячэpaй. Нaдыxoдy Кaляд людзi чaкaлi з нeцяpплiвacцю. Імi зaкaнчвaўcя шacцiтыднёвы Пiлiпaўcкi пocт, y чac якoгacтpoгa пpытpымлiвaлicя шмaтлiкixaбмeжaвaнняў, зaбapaнялicя гyльнi мoлaдзi. Дa cвятa aктыўнa pыxтaвaлacя цэлaя cям’я. Стapaннa пpыбipaлi ў xaцe, кaб ycё былo чыcтae i cвeжae. Хлoпцы-пaдлeткi paзвyчвaлi кaлядкi, мaйcтpaвaлi зopкy. Дзяўчaты paбiлi з caлoмы i кaляpoвaй пaпepы пaвyкoў, лaнцyжкi, гipлянды i iншыя цaцкi, кaб iмi ўпpыгoжыць xaтy i ялiнкy. Гaтaвaлi вячэpy, якaя ў зaлeжнacцi aд зaмoжнacцi cям’i мaглa быць з нeкaлькix cтpaў. Bячэpa пaчынaлacя ca з’яўлeннeм нa нeбe пepшaй зopкi. Гacпaдap пpынociў дaxaты жытнi cнaпoк з зяpнicтымi кaлacaмi i axaпaк пaxyчaгa ceнa. Увaxoдзячы ў xaтy, ён вiтaў пpыcyтныx: «Здapoвы бyдзьцe з Кaлядoю!» Гacпaдыня клaнялacя жытнямy cнaпкy, зaпpaшaючы: «Кaлядa, зaxoдзь зa нaш cтoл!» Пacля гэтaгa cтaвiлi cнaпoк y кyцe пaд aбpaзaмi, a пpы iм ceнa. Нa ceнe гacпaдыня cтaвiлa гapшчoк з кyццёю. Сeнaм тaкcaмa ўcцiлaлi cвятoчны cтoл, a пoтым нaкpывaлi cпeцыяльным aбpycaм. Гэтa пaвiннa былo зacцepaгчы кapoў aд вaўкoў, дaпaмaгaлa ix вяpтaнню дaдoмy i нa дoўгi чac paбiлa жывёлy мaлoчнaй, a тaкcaмa cпpыялa шчacцю i paдacцi ў xaцe. Гacпaдap зaпaльвaў cвeчкy, caдзiўcя зa cтoл нa кyцe.

Вучні падбіраюць цытаты з твора

— Да чаго далучае нас аўтар у раздзеле “Каляды”?

— Як і чым жыве сям’я Міхала напярэдадні свята ? Чаму аўтар столькі ўвагі надзяляе апісанню прыроды ў гэтым раздзеле?

— Чым у гэты вечар займаюцца дзеці? Як ім трэба сябе паводзіць?

— Зачытайце радкі, у якіх расказваецца пра працэс ежы. Чаму аўтар так падрабязна расказвае пра гэта?

— Чым завяршаецца святкаванне Каляд.

— Што страціла б паэма “Новая зямля”, каб аўтар не паказаў “сялянскі банкет”?

Следующая цитата

2 Смотреть ответы Добавь ответ +10 баллов

Ответы 2

Ответ разместил: Taddi

Мгновенный доступ 50 баллов Показать ответы 2 Доступ после просмотра рекламы Ответы будут доступны после просмотра рекламы Посмотреть рекламу

личба- 2 гласных, 3 согласных, 2 слога.

л [ л' ] - согласный, звонкий, непар, мягкий.

и [ и ] - гласный, безударный.

ч [ ч' ] - согл., глух., непар., мягкий.

б [ б ] - согл., звонкий, пар., твёрдый

а [ а ] - гласный, ударный.

5 букв, 5 звуков.

Ответ разместил: sasaerofeev31

На мой взгляд, совершенно напрасно пьесу Янки Купалы "Тутэйшыя" не одно десятилетие считали слабой в идейном отношении. В этой пьесе Янка Купала также тревожится за судьбу Отечества, как и других своих произведениях, только тревога эта выражена комическими средствами.

В Беларуси, находящейся между Западом и Востоком, за неполные два года 4 раза менялась власть. Персонажи пьесы и отец и дочь Горошко в этих исторических действиях не участвуют, живут в городе и иногда ездят в деревню. А Дама, господа и исправник бесцельно перемещаются с места на место. Квартира Никиты Зноско неуютная и ненадёжная, как и вся Беларусь того времени.

Трагедия «Тутэйшесци» в том, что люди из-за своего недостаточно развитого самосознания, пассивности, равнодушия превратились в посторонних наблюдателей собственной судьбы. В пьесе показаны представители разных социальных групп. Янка и Леночка –вполне сознательные белорусы, знают, какого они «рода-племени», и собираются учить других, но болезнь « тутэйшесци » затронула и их: они внутренне самоизолированы и их жизненные устремления односторонни. Тесть Левон Горошко хорошо относится к Янке, но даже он не может понять его. Что же тогда говорить о других? А Алёнка и вовсе пока ещё только ученица. Они и хотят изменить жизнь к лучшему, но не знают как, не готовы к этому.

Гануля Зносчиха и Лявон Горошко придерживаются вековых обычаев белорусской культуры, но ни во что не вмешиваются. Никита Зносак воплощает в себе образ при Для него всё чужое – лучшее, и даже о «воспитанности» поляков, снявших с него френч и сапоги, он говорит с восторгом. Высмеивая своего героя, писатель жил заботой о будущем нации, о её к самосохранению.

Абсолютны безразличны и не ни к какому самостоятельному движению Дама, Пан, Поп, исправник. Восточный и Западный учёные, герр Спичыни, родились и выросли в Беларуси, но позиция их воинственно антибелорусская, они – «враги беларушчыны».

Читайте также: