Анекдот про яка на белорусском

Обновлено: 04.11.2024

Калі задацца пытаннем: «Ці часта чуем мы ў жыцці анекдоты на беларускай мове?», адказ, верагодна, будзе такі: «Яшчэ радзей, чым саму беларускаю мову». Прадчуваю з’едлівую заў­­вагу: маўляў, зараз зноў пачнецца песня пра тое, як гэта арыгінальна і «смачна» — гумар па-бе­ларуску. Аднак аўтар гэтых радкоў зусім не жадае бянтэжыць чытачоў, а тым больш падзяліць лёс героя анекдота з тэлефоннай размовы:
— Алё! Я куды патрапiў?
— Вы патрапiлi не туды! Паслаць вас куды патрэбна?

Проста хочацца ра­зам з вамі паразважаць і пасмяяцца, а калі гэта атрымаецца, то месцамі і парагатаць. Беларускія анекдоты такую магчымасць, на маю думку, даюць.

У тэму

Гэта анекдот пачатку 20 стагоддзя (яму ўжо больш 100 гадоў), які быў апублікаваны ў друкаваным нумары газеты «Кур'ер» ў 2003 годзе:

Кон, владелец чулочной фабрики, принял на службу молодого коммивояжера:
— Завтра вы выезжаете утренним поездом в Слуцк. Там отдохнете в гостинице, позавтракаете, выпьете для поднятия духа рюмочку коньяка «Мартель» и отправитесь к нашему старому клиенту Гольдману. Покажете ему полную коллекцию наших чулок, примете заказ и немедленно сообщите мне телеграфом о заключении сделки.
На другой день вечером приходит телеграмма из Слуцка:
«Во всем городе нет коньяка „Мартель“. Что делать?»

Следующий анекдот

Возвращается украинец из зоопарка, куда ходил смотреть на яка. Кум спрашивает:
— Як як?
— Ну, як як? Як як як.

З часоў рэвалюцыі

Так атрымалася, што боль­­­­шасць беларускіх анек­дотаў ­нараджалася са­мімі беларусамі, бо толь­кі тутэйшыя маглі ўла­віць свае абставіны жыц­ця і пасмяяцца над мясцовым побытам. Даволі шмат та­кіх анекдотаў дайшло да нас з часоў рэвалюцыі і падзелу Беларусі.

У беларускай вёсцы ка­місар праводзіць харчразвёрстку.
— Ну что, не жалко вам коровы для революции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— А коня не жалко для ре­волюции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— А свиньи не жалко для революции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— Ну, а курицу?
— А курыцу шкада.
— Это с чего так?
— Ну дык, пан афіцэр, ка­роў, каней і свіней у нас няма…

***
Заходняя Беларусь пад Польшчай. Настаўнік вя­дзе ўрок геаграфіі ў вясковай школе.
— Наша зямля мае форму шара. Усе зразумелі?
Адзін з вучняў цягне руку і кажа:
— Пан настаўнік, а Юзік набздеў!
— Дурань ты, аболтус! Трэба казаць не набздеў, а сапсаваў паветра. Зра­зу­меў? Ну дык вось: наша зямля мае форму шара…
Той самы вучань зноў цягне руку.
— Ну чаго табе зноў?
— Пан настаўнік, а Юзік, што сапсаваў паветра, з­ноў набздеў!

АНЕКДОТ У МАЛЮНКАХ. Кожная карыкатура нашага калегі Уладзіміра Чуглазава, супрацоўніка газеты «Брестский курьер», — гэта асобны анекдот, у якім мас­так падкрэслівае беларускую ментальнасць.

***
Даваенныя часы. Беларусь падзелена на дзве час­­ткі. На беларуска-поль­­­скім памежжы па абод­ва бакі мяжы пачаліся паля­выя работы. За плугам з аднаго і другога бакоў ідуць аратыя і перакідваюцца праз мяжу словамі.
— Ну, як вам там жы­вец­ца пад Саветамі? Вы ця­пер усе сталі «таварышамі». А мы вось паны.
— А калі ты пан, то чаму гэтак жа, як і я, ідзеш за плугам? АНЕКДОТ У МАЛЮНКАХ. Кожная карыкатура нашага калегі Уладзіміра Чуглазава, супрацоўніка газеты «Брестский курьер», — гэта асобны анекдот, у якім мас­так падкрэслівае беларускую ментальнасць.

Следующий анекдот

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Зустрічаються два Українці та й один другому каже:
- Куме, я позавчора зранку встаю, а на моєму ставку москаль рибу ловить. Ну я його з гвинтівки ба-бах і вбив.
- Добре зробили куме.
- А вчора я встаю, а там уже два москалі. Ну я їх з автомата бах-бах та й убив.
- Ну добре зробили куме.
- А сьогодні я встаю, а весь ставок москалі обсіли і всі мою рибу ловлять. Ну я їх всіх з кулемета розстріляв.
- Та ви куме брешете.
- Та брешу, але як би гарно було.

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Їхав якось москаль потягом та й мав пересадку в націоналістичному місті Коломия.
До слідуючого потяга залишалося три години і він вирішив прогулятись по місту.
Але тут сталася халепа - він заблукав та й подумав що мабуть буде краще знайти
зупинку та доїхати до вокзалу автобусом. Бачить назутріч йому йдуть молоді люди та й запитує:
- Хлопци, а где тут у вас останівка?
- Хе, зупинка тут неподалік. Але ти москалю вже приїхав

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

- Ну и язык у вас хохлов - дебильный и непонятный. Вот к примеру возьмем ваше
хохлятское НЕЗАБАРОМ. Это где: возле бара или перед баром?
- Та й у вас москалів не краще. Оце ваше москальське СРАВНИ. То це як: срав чи ні?

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Діма Ордатій

Нравится Показать список оценивших

Любомир Любахін

Перыяд застою

Цікавыя беларускія анек­доты даводзілася чуць у часы так званага раз­ві­тога сацыялізму. Яны ты­чыліся розных тэм, у тым ліку і сексуальных, але распавядаліся даволі да­лі­катна.
— Суседка, чаму ты такая сумная?
— Бачыш, Маня, твой Мiцька ўчора зайшоў, па­валiў на ложак і тры разы адкахаў.
— Дык чаго ж ты такая сумная?
— Перажываю… Можа, што трэба чалавеку бы­ло? Цi, можа, сказаць што хацеў?

Вось другі анекдот з той жа серыі. Расказваўся ён на рускай і беларускай мовах, бо быў звязаны з розным сэнсавым значэннем падобных слоў:
«На международном конгрессе решается вопрос: сколько половых сношений нужно иметь в неделю? Дали слово женщинам.

Англичанка считает, что одно в неделю. ­Немка — два, француженка — семь.
А белоруска говорит: «Ну, добра, хай сабе сем разоў у нядзелю. Але ж давайце ўжо заадно вырашым, колькі разоў ў будні дзень?»

Пра беларуса жартаў няшмат

Ёсць анекдоты пра мно­гія народы. Але не пра ўсе. Пра чукчаў ёсць, а пра эвенкаў няма. Пра хахлоў есць, а пра бе­ла­русаў — трэба пашукаць…
Відавочна: беларуская мова не на слыху ні ў нас, ні ў нашых суседзяў. У іх памяці амаль няма свое­асаблівых моўных штам­паў, слоўцаў, якія пе­ра­да­валі б характэрныя асаб­лівасці беларусаў. Як гэта робіцца, калі расказваюць анекдоты пра грузінаў, палякаў, армя­наў ці яўрэяў.

Реклама

Да таго ж беларусаў за мяжой амаль што атаясамляюць з рускімі, не бачаць нечага адметнага ў іх ментальнасці, акрамя хіба незласлівасці і цярплівасці.
Наконт апошняга анекдоты як раз ёсць. Добра вядома гісторыя, як вешалі беларуса і прадстаўнікоў іншых нацый. Усе адзін за другім адышлі ў лепшы свет, а беларус неяк прыстасаваўся і вісіць сабе жывы.

А вось сучасны анекдот з гэтага ж шэрагу пад назвай «Тры стадыі беларускай беднасці»:
1. Няма грошай.
2. Зусім няма грошай!
3. Трэба ісці здаваць даляры.

Карацей кажучы, з анек­дотамі пра беларусаў вый­шла як у тым афарызме: самы лепшы спосаб прачнуцца знакамітым — гэта заснуць знакамітым.

Моладзь жартуе

Нарэшце раскажу міні-гумарэску, якую пачуў яшчэ ў 70-я гады мінулага стагоддзя ў сельскім клубе Браслаўскага раёна. Паміж танцамі на сцэну падняўся студэнт, які адбываў тут сельгасработы, і цікава выступіў. Усе смяяліся вельмі доўга:

«Першым нумарам на­шай праграмы чатыры гарных хлопца з Ліверпуля выканаюць песню «Гоу ту зэ кантры», што ў перакладзе на беларускую мову азначае «Прыязджайце да нас на сяло».

Другім нумарам нашай праграмы вядомы англійскі спявак Том Джонс выступіць з сусветна вядомым хітом «Шы зы вуман», што па-беларуску азначае «Яна ўжо баба».

Трэцім нумарам нашай праграмы тыя ж самыя гарныя хлопцы з Ліверпуля выканаюць цудоўную песню «Аблядзі Абляда», што на беларускую мову зусім не перакладаецца.

На заканчэнне нашай праграмы ўсім вядомая даярка Манька з калгаса «Трэці Інтэрнацыянал» праспявае французскія дзявочыя пакуты «Жутэн» і пакажа кавалак сексу».

P.S. Замест кропкі ў гэтым матэрыяле цягне прывесці надзённую беларускую праўду: «Ніяк не атрымліваецца пат­ра­ціць грошы з розумам: то розуму не хапае, то грошай».

Следующий анекдот

Вова Васильович

Нравится Показать список оценивших

Вова Васильович

Вирішили його послухати, як людину шо багато у житті побачила:

-Шановне товариство, я вам одну історію розкажу. Була у мене така тітка Марійка, та жила вона у Львові. І був у неї триповерховий будинок. На
першому поверсі в неї був унітаз із бронзи. На другому - із срібла. На третьому - із золота.
Та коли вона восени 39го почула, шо москалі у Львові, то всралася прямо н

Нравится Показать список оценивших

Вова Васильович

а порозі.
________________________________________

Нравится Показать список оценивших

Вова Васильович

К вуйку приходит участковый и спрашивает:
- Знаете ли вы, каким образом ночью сгорела ваша стодола.
Тот отвечает:
- Все видел. 10-та годына. Ложуся спаты, заснуть не можу. Розвернув Марийку, впэр. Пишов хльобнув водычкы, выйшов на двир, поссяв

Нравится Показать список оценивших

Вова Васильович

Нравится Показать список оценивших

Вова Васильович

-Куме, а можна я через ваш город на станію пробіжу, а то я на електричку на 7:40 запізнююся?
-Та воно таке діло, там просто мій бик пасецця, так ви й на 7:10 мабуть встигнете

- Куме, чому у вас теке брудне лице та руки?
- Та це я тещу на поїзд проводжав і на радощах поїзд поцілував.
________________________________________

Вова Васильович

Мальчик подходит к папе и спрашивает:
- Папа, а мы русские или евреи?
- А тебе зачем это знать?
- Да у нас во дворе мальчик велосипед классный продает. Вот я и думаю, мне поторговаться и купить или спиздить и
поламать?
________________________________________

Читайте также: