Анекдот про яка на белорусском
Обновлено: 04.11.2024
Калі задацца пытаннем: «Ці часта чуем мы ў жыцці анекдоты на беларускай мове?», адказ, верагодна, будзе такі: «Яшчэ радзей, чым саму беларускаю мову». Прадчуваю з’едлівую заўвагу: маўляў, зараз зноў пачнецца песня пра тое, як гэта арыгінальна і «смачна» — гумар па-беларуску. Аднак аўтар гэтых радкоў зусім не жадае бянтэжыць чытачоў, а тым больш падзяліць лёс героя анекдота з тэлефоннай размовы:
— Алё! Я куды патрапiў?
— Вы патрапiлi не туды! Паслаць вас куды патрэбна?
Проста хочацца разам з вамі паразважаць і пасмяяцца, а калі гэта атрымаецца, то месцамі і парагатаць. Беларускія анекдоты такую магчымасць, на маю думку, даюць.
У тэму
Гэта анекдот пачатку 20 стагоддзя (яму ўжо больш 100 гадоў), які быў апублікаваны ў друкаваным нумары газеты «Кур'ер» ў 2003 годзе:
Кон, владелец чулочной фабрики, принял на службу молодого коммивояжера:
— Завтра вы выезжаете утренним поездом в Слуцк. Там отдохнете в гостинице, позавтракаете, выпьете для поднятия духа рюмочку коньяка «Мартель» и отправитесь к нашему старому клиенту Гольдману. Покажете ему полную коллекцию наших чулок, примете заказ и немедленно сообщите мне телеграфом о заключении сделки.
На другой день вечером приходит телеграмма из Слуцка:
«Во всем городе нет коньяка „Мартель“. Что делать?»
Следующий анекдот
Возвращается украинец из зоопарка, куда ходил смотреть на яка. Кум спрашивает:
— Як як?
— Ну, як як? Як як як.
З часоў рэвалюцыі
Так атрымалася, што большасць беларускіх анекдотаў нараджалася самімі беларусамі, бо толькі тутэйшыя маглі ўлавіць свае абставіны жыцця і пасмяяцца над мясцовым побытам. Даволі шмат такіх анекдотаў дайшло да нас з часоў рэвалюцыі і падзелу Беларусі.
У беларускай вёсцы камісар праводзіць харчразвёрстку.
— Ну что, не жалко вам коровы для революции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— А коня не жалко для революции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— А свиньи не жалко для революции?
— Ня жалка, пан афіцэр.
— Ну, а курицу?
— А курыцу шкада.
— Это с чего так?
— Ну дык, пан афіцэр, кароў, каней і свіней у нас няма…
***
Заходняя Беларусь пад Польшчай. Настаўнік вядзе ўрок геаграфіі ў вясковай школе.
— Наша зямля мае форму шара. Усе зразумелі?
Адзін з вучняў цягне руку і кажа:
— Пан настаўнік, а Юзік набздеў!
— Дурань ты, аболтус! Трэба казаць не набздеў, а сапсаваў паветра. Зразумеў? Ну дык вось: наша зямля мае форму шара…
Той самы вучань зноў цягне руку.
— Ну чаго табе зноў?
— Пан настаўнік, а Юзік, што сапсаваў паветра, зноў набздеў!
***
Даваенныя часы. Беларусь падзелена на дзве часткі. На беларуска-польскім памежжы па абодва бакі мяжы пачаліся палявыя работы. За плугам з аднаго і другога бакоў ідуць аратыя і перакідваюцца праз мяжу словамі.
— Ну, як вам там жывецца пад Саветамі? Вы цяпер усе сталі «таварышамі». А мы вось паны.
— А калі ты пан, то чаму гэтак жа, як і я, ідзеш за плугам? АНЕКДОТ У МАЛЮНКАХ. Кожная карыкатура нашага калегі Уладзіміра Чуглазава, супрацоўніка газеты «Брестский курьер», — гэта асобны анекдот, у якім мастак падкрэслівае беларускую ментальнасць.
Следующий анекдот
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Зустрічаються два Українці та й один другому каже:
- Куме, я позавчора зранку встаю, а на моєму ставку москаль рибу ловить. Ну я його з гвинтівки ба-бах і вбив.
- Добре зробили куме.
- А вчора я встаю, а там уже два москалі. Ну я їх з автомата бах-бах та й убив.
- Ну добре зробили куме.
- А сьогодні я встаю, а весь ставок москалі обсіли і всі мою рибу ловлять. Ну я їх всіх з кулемета розстріляв.
- Та ви куме брешете.
- Та брешу, але як би гарно було.
Нравится Показать список оценивших
Їхав якось москаль потягом та й мав пересадку в націоналістичному місті Коломия.
До слідуючого потяга залишалося три години і він вирішив прогулятись по місту.
Але тут сталася халепа - він заблукав та й подумав що мабуть буде краще знайти
зупинку та доїхати до вокзалу автобусом. Бачить назутріч йому йдуть молоді люди та й запитує:
- Хлопци, а где тут у вас останівка?
- Хе, зупинка тут неподалік. Але ти москалю вже приїхав
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
- Ну и язык у вас хохлов - дебильный и непонятный. Вот к примеру возьмем ваше
хохлятское НЕЗАБАРОМ. Это где: возле бара или перед баром?
- Та й у вас москалів не краще. Оце ваше москальське СРАВНИ. То це як: срав чи ні?
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Нравится Показать список оценивших
Перыяд застою
Цікавыя беларускія анекдоты даводзілася чуць у часы так званага развітога сацыялізму. Яны тычыліся розных тэм, у тым ліку і сексуальных, але распавядаліся даволі далікатна.
— Суседка, чаму ты такая сумная?
— Бачыш, Маня, твой Мiцька ўчора зайшоў, павалiў на ложак і тры разы адкахаў.
— Дык чаго ж ты такая сумная?
— Перажываю… Можа, што трэба чалавеку было? Цi, можа, сказаць што хацеў?
Вось другі анекдот з той жа серыі. Расказваўся ён на рускай і беларускай мовах, бо быў звязаны з розным сэнсавым значэннем падобных слоў:
«На международном конгрессе решается вопрос: сколько половых сношений нужно иметь в неделю? Дали слово женщинам.
Англичанка считает, что одно в неделю. Немка — два, француженка — семь.
А белоруска говорит: «Ну, добра, хай сабе сем разоў у нядзелю. Але ж давайце ўжо заадно вырашым, колькі разоў ў будні дзень?»
Пра беларуса жартаў няшмат
Ёсць анекдоты пра многія народы. Але не пра ўсе. Пра чукчаў ёсць, а пра эвенкаў няма. Пра хахлоў есць, а пра беларусаў — трэба пашукаць…
Відавочна: беларуская мова не на слыху ні ў нас, ні ў нашых суседзяў. У іх памяці амаль няма своеасаблівых моўных штампаў, слоўцаў, якія перадавалі б характэрныя асаблівасці беларусаў. Як гэта робіцца, калі расказваюць анекдоты пра грузінаў, палякаў, армянаў ці яўрэяў.
Да таго ж беларусаў за мяжой амаль што атаясамляюць з рускімі, не бачаць нечага адметнага ў іх ментальнасці, акрамя хіба незласлівасці і цярплівасці.
Наконт апошняга анекдоты як раз ёсць. Добра вядома гісторыя, як вешалі беларуса і прадстаўнікоў іншых нацый. Усе адзін за другім адышлі ў лепшы свет, а беларус неяк прыстасаваўся і вісіць сабе жывы.
А вось сучасны анекдот з гэтага ж шэрагу пад назвай «Тры стадыі беларускай беднасці»:
1. Няма грошай.
2. Зусім няма грошай!
3. Трэба ісці здаваць даляры.
Карацей кажучы, з анекдотамі пра беларусаў выйшла як у тым афарызме: самы лепшы спосаб прачнуцца знакамітым — гэта заснуць знакамітым.
Моладзь жартуе
Нарэшце раскажу міні-гумарэску, якую пачуў яшчэ ў 70-я гады мінулага стагоддзя ў сельскім клубе Браслаўскага раёна. Паміж танцамі на сцэну падняўся студэнт, які адбываў тут сельгасработы, і цікава выступіў. Усе смяяліся вельмі доўга:
«Першым нумарам нашай праграмы чатыры гарных хлопца з Ліверпуля выканаюць песню «Гоу ту зэ кантры», што ў перакладзе на беларускую мову азначае «Прыязджайце да нас на сяло».
Другім нумарам нашай праграмы вядомы англійскі спявак Том Джонс выступіць з сусветна вядомым хітом «Шы зы вуман», што па-беларуску азначае «Яна ўжо баба».
Трэцім нумарам нашай праграмы тыя ж самыя гарныя хлопцы з Ліверпуля выканаюць цудоўную песню «Аблядзі Абляда», што на беларускую мову зусім не перакладаецца.
На заканчэнне нашай праграмы ўсім вядомая даярка Манька з калгаса «Трэці Інтэрнацыянал» праспявае французскія дзявочыя пакуты «Жутэн» і пакажа кавалак сексу».
P.S. Замест кропкі ў гэтым матэрыяле цягне прывесці надзённую беларускую праўду: «Ніяк не атрымліваецца патраціць грошы з розумам: то розуму не хапае, то грошай».
Следующий анекдот
Вирішили його послухати, як людину шо багато у житті побачила:
-Шановне товариство, я вам одну історію розкажу. Була у мене така тітка Марійка, та жила вона у Львові. І був у неї триповерховий будинок. На
першому поверсі в неї був унітаз із бронзи. На другому - із срібла. На третьому - із золота.
Та коли вона восени 39го почула, шо москалі у Львові, то всралася прямо н
а порозі.
________________________________________
К вуйку приходит участковый и спрашивает:
- Знаете ли вы, каким образом ночью сгорела ваша стодола.
Тот отвечает:
- Все видел. 10-та годына. Ложуся спаты, заснуть не можу. Розвернув Марийку, впэр. Пишов хльобнув водычкы, выйшов на двир, поссяв
-Куме, а можна я через ваш город на станію пробіжу, а то я на електричку на 7:40 запізнююся?
-Та воно таке діло, там просто мій бик пасецця, так ви й на 7:10 мабуть встигнете
- Куме, чому у вас теке брудне лице та руки?
- Та це я тещу на поїзд проводжав і на радощах поїзд поцілував.
________________________________________
Мальчик подходит к папе и спрашивает:
- Папа, а мы русские или евреи?
- А тебе зачем это знать?
- Да у нас во дворе мальчик велосипед классный продает. Вот я и думаю, мне поторговаться и купить или спиздить и
поламать?
________________________________________
Читайте также: