Он писал ей стихи на снегу
Обновлено: 05.07.2024
Кто-то высмотрел плод, что неспел, неспел.
Потрусили за ствол - он упал, упал.
Вот вам песня о том, кто не спел, не спел
И что голос имел - не узнал, не узнал.
Может, были с судьбой нелады, нелады
И со случаем плохи дела, дела,
А тугая струна на лады, на лады
С незаметным изъяном легла.
Он начал робко с ноты до,
Но не допел ее, не до.
Не дозвучал его аккорд
И никого не вдохновил.
Собака лаяла, а кот
Мышей ловил.
Смешно, не правда ли, смешно.
А он шутил - не дошутил,
Не дораспробовал вино,
И даже не допригубил.
Он пока лишь затеивал спор, спор
Неуверенно и не спеша, . спеша.
Словно капельки пота из пор, из пор,
Из-под кожи сочилась душа, душа.
Только начал дуэль на ковре, на ковре,
Еле-еле, едва приступил.
Лишь чуть-чуть осмотрелся в игре,
М судья еще счет не открыл.
Он знать хотел все от и до,
Но не добрался он, не до.
Ни до догадки, ни до дна,
Не докопался до глубин
И ту, которая одна,
Не долюбил, не долюбил.
Смешно, не правда ли, смешно?
А он спешил - не доспешил.
Осталось недорешено
Все то, что он не дорешил.
Ни единою буквой не лгу, не лгу.
Он был чистого слога слуга, слуга,
Он писал ей стихи на снегу, на снегу.
К сожалению, тают снега.
Но тогда еще был снегопад, снегопад
И свобода писать на снегу,
И большие снежинки, и град, и град
Он губами хватал на бегу.
Но к ней в серебряном ландо
Он не добрался и не до.
Не добежал бегун - беглец,
Не долетел, не доскакал.
А звездный знак его - Телец
Холодный Млечный путь лакал.
Смешно, не правда ли, смешно,
Когда секунд недостает,
Недостающее звено,
И недолет, и недолет.
Смешно, не правда ли? Hy вот,
И вам смешно, и даже мне.
Конь на скаку и птица влет -
По чьей вине, по чьей вине,
Хтосьці выглядзеў плён, што няспелы, няспелы.
Патрусілі за ствол - ён упаў, упаў.
Вось вам песня пра тое, хто не спеў, не спеў
І што голас меў - не пазнаў, не пазнаў.
Можа, былі з лёсам нелады, нелады
І з выпадкам кепскія справы, дзела,
А тугая струна на лады, на лады
З незаўважнай заганай лягла.
Ён пачаў нясмела з ноты до,
Але не даспяваў яе, не до.
Не дагучаў яго акорд
І нікога не натхніў.
Сабака брахаў, а кот
Мышэй лавіў.
Смешна, ці не праўда, смешна.
А ён жартаваў - не дажартаваў,
Не дапаспытаў віно,
І нават не датыкнуся вуснаў
Ён пакуль толькі пачынаў спрэчкі, спрэчкі
Няўпэўнена і не спяшаючыся, . спяшаючыся.
Нібы кропелькі поту з пор, з пор,
З-пад скуры працякала душа, душа.
Толькі пачаў дуэль на дыване, на дыване,
Ледзь-ледзь, ледзь прыступіў.
Толькі ледзь-ледзь агледзеўся ў тумане,
М суддзя яшчэ рахунак не адкрыў.
Ён жадаў ведаць усё ад і да,
Але не дабраўся ён, не да.
Ні да здагадкі, ні да дна,
Не дакапаўся да глыбінь
І тую, якая адна,
Не далюбіў, не далюбіў.
Смешна, ці не праўда, смешна?
А ён спяшаўся – Ды не паспеў
Засталося недагрэшана
Ўсё тое, што ён не даграшыў
Ніводнаю літарай не маню, не маню.
Ён быў чыстага складу слугі, слугі,
Ён пісаў ёй вершы на снезе, на снезе.
Нажаль, растаюць снягі.
Але тады яшчэ быў снегапад, снегапад
І воля пісаць на снезе,
І вялікія сняжынкі, і град, і град
Ён вуснамі хапаў на бягу па жалезе.
Але да яе ў срэбным ландо
Ён не дабраўся і не до.
Не дабег бягун - уцякач,
Не даляцеў, не даскакаў.
А зорны знак яго – Цялё, бач
Млечны шлях халодны хлябаў.
Смешна, ці не праўда, смешна яно,
Калі секунд бракуе,
Якое адсутнічае звяно,
І недалёт, і недалёт ён чуе.
Смешна, ці не праўда? Hy вось карагод
І вам смешна, і нават мне.
Конь на скаку і птушка ўлёт-
Па чыёй віне, па чыёй віне, па чыёй віне.
Читайте также: