Данир сабиров туган нигез стих
Обновлено: 23.11.2024
Аякка сарылып калды
Чүгәләп йөргән чирәм.
«Син дә кайтмаска китәсең», –
Дип шаулады карт имән.
Эленеп калды сарайда
Бабайның чалгылары,
Хуш ис бөрки сандык тулы
Әбинең сабыннары.
Озатып калды еламсырап
Яшьлекләр узган келәт.
Күзне йомсам, бабам йөри
«Авылым» көен көйләп.
Самавырга чыра телә
Ак яулыклы әбием.
Ыңгырашкан сыман булды,
Йозак элгәч, нигезем.
Үксеп калды арттан Акбай
Яңа хуҗалар көтеп.
Хыянәтем өчен мине
Карашы белән сөзеп.
Озатып калды моңсу гына
Бабай ясаган капка.
Әйтте сыман: син, энекәш,
Калдырдың безне ятка!
Бабаңнар салган нигез бу,
Атаң тәгәрәп үскән,
Кайгысын да, шатлыгын да
Тигез күтәргән, түзгән.
Әнкәң төшкән килен булып,
Басып ак мендәрләргә.
Сагынып кая кайтырсың,
Зарларыңны сөйләргә?
Төшкә керә көн дә нигез
Шәһәрдән эзләп табып.
Кем баеган әле җирдә
Туган нигезен сатып?!
Читайте также: